Zeliha öğretmen başka okulun kadrolu öğretmeni.
Bizim okulumuzda boş geçen Fen bilgisi derslerine görevlendirme olarak geliyor.
İyi niyetli oldukça becerikli, çalışkan biri.
Kadrosu olduğu okulda ben de bir süre öğretmen olarak çalışmıştım.
O zaman orada yoktu.
Sonradan gelmiş.
Okul yöneticilerinden de çalışkan bir öğretmen olduğunu duyuyordum.
Bir gün dersten çıkınca yanında okulun haytalarından bir öğrenciyle merdiven altında bulunan çay ocağına girdi.
Meraklandım.
“Bu öğrenci acaba ne yaramazlık yaptı, öğretmenimi üzdü?” diye düşünüyordum.
Koridorda oyalandım.
Üç beş dakika sonra önce öğrenci sonrada Zeliha öğretmen çay ocağından çıktı.
Hayırdır öğretmenim yaramazlık olmasın diye sordum.
Bir şey yok müdür bey dedi. O bir daha o davranışı yapmayacak, bende kimseye söylemeyeceğim.
Söylemesini tekrar ısrar edince ben ona söz verdim, söylemem dedi.
Peki deyip ısrarcı olmadım.
Yılı bitirdik.
İsteyip de ulaşamadığım bilgi Zeliha öğretmende kaldı.
Yıl sonu öğretmenler toplantısında girerken, tekrar yılın muhasebesini kendime göre yaptım.
Zeliha öğretmen bir öğrenciye verdiği sözden dolayı, bana onun davranışını söylemedi.
Bu öğretmenin verdiği sözün arkasında durduğunu bana gösterdi.
Hayatımızda çok öğreneceğimiz ders alacağımız durumlar vardır.
Önce güvenilir olmak, sözünde durmak olunca arkasından beklediğin şeyler ayağına kadar gelir. Verilen sözün öğrencisi müdürü yoktur.
Adam olmak için sözünde durmak beklide ilk şarttır.
Bu işin bayanı erkeği yoktur.
Teşekkürler Zeliha öğretmen!
Vahip Yazar
Köprü Kitabından bir anı
