Bir öğretmen, bir anne, bir baba çocuğu için ya toprak olur ya bahçıvan.
Topraksa çocuğun yetişmesi için her türlü olanağı hazırlar ve kucağında hayat bahşeder.
Sessizce hayranlık duyar hayatının hediyesine, emanetine.
Bahçıvansa sürekli budamayı düşünür.
Şurası olmadı, burası olacak.
Şu kurs senin, o kurs benim dolaşır durur.
Budayamazsa uzman bulur, azman bulur budattırır.
Ek dersti, etüttü, takviyeydi para verir budatır.
Toprak her misafire hürmet eder.
Bahçıvan zararlı ayrık otu arar durur.
Engelliler, farklı öğrenenler, popülere aykırı olanlar budandıkça budanır.
Aşık Veysel bile anlatamadıysa kime düşer ki Toprak ustaya çırak olmak.
Elinizdeki makası saklamayın… 🙂
Prof. Dr. Ziya Selçuk
