Lafı hiç uzatmadan sizi EkÅŸi Sözlük’teki en iyi kurgu hikayelerden biriyle baÅŸ baÅŸa bırakıyoruz.
– aÅŸkım ÅŸarjım az, kaya beni bırakacak, sabah ararım.
– bak yavrum, iyi dinle: facebook‘u açıyorum. önce arkadaÅŸ listende kaya adında kimse var mı kontrol ediyorum, öyle birini bulamıyorum. sonra, çalıştığın ÅŸirketin linkedin hesabını beÄŸenmiÅŸ herkesi tek tek tariyorum, kaya diye birini bulamıyorum.
sonra, akÅŸam gideceÄŸini söylediÄŸin barın ismini twitter‘a yazıp orada check-in yapanların arasında kaya adlı birinin olduÄŸunu görüyorum. tüm tweet’lerini okurken, nikimyok caddesi’ndeki trafikten ÅŸikayet ettiÄŸi bir tweet’ine rastlıyorum. bu bilgiyi cebe koyup, kaya’nın instagram hesabına tıklıyorum. fotoÄŸrafları tararken, bir arabanın önünde çektiÄŸi bir selfie görüyorum. bu bilgiyi de cebime koyuyorum.
az önceki check-in olayına geri dönüp foursquare‘de paylaÅŸtığı yer bildirimi fotoÄŸraflarına bakıyorum. bi kahvecide çektiÄŸi fotoÄŸrafı görüyorum. o kahvecinin sayfasına tıklıyorum ve tahmin ettiÄŸim gibi kaya yavÅŸağının o mekanda en çok check-in yapan kiÅŸi olduÄŸunu görüyorum.
nikimyok caddesi yakınlarındaki kahvecinin adresine bakıp o bilgiyi de cebe koyuyorum. evden çıkıp kahvecinin olduğu sokağa gidiyorum. o sokakta ve yakınındaki sokaklarda, fotoğraftakine benzer bir araba arıyorum. iki sokak ötede söz konusu arabayı buluyorum. arabaya tekme atıp alarmın ötmesini sağlıyorum.
az sonra bi apartmanın ikinci katındaki bi dairenin penceresi açılıyor ve beyaz atletiyle kaya beliriyor. bi iki bakınıp alarmı susturuyor ve pencereyi kapatıyor. apartman kapısına gidip o dairenin bi üst katının ziline basiyorum. kim o diyor bir ses, “ya ben kaya’ya geldim de zili çalışmıyor sanırım, kapıyı açabilir misiniz?” diyorum kibarca.
kapı açılıyor, ikinci kata çıkıyorum. kaya’nın dairesinin kapısını çalıyorum. kapıyı açıyor sormadan. kimsiniz diyor. dairenin içine adımımı atıp “ben meltem’in sevgilisiyim, ÅŸarjı bitiyormuÅŸ da ÅŸarj aleti getirdim” diyorum. aletin kablosunu kaya’nın boynuna dolayıp sıkmaya baÅŸlıyorum. gürültüyü duyunca sen geliyorsun, üzerinde bornoz var. kaya’yı bırakıyorum, suçun büyüğü sende çünkü.
beni görünce korkup odaya kaçmaya çalışıyorsun. peÅŸinden geliyorum. yüzüne tükürüyorum. yazıklar olsun diyorum, niye yaptın bunu diyorum. aÄŸlıyorsun, açıklayabilirim diyors…
– ay tamam, tamam! bitmiyor ÅŸarjım. of, taksiye binip eve geliyorum hemen. biÅŸey lazım mı? yoÄŸurt felan?
Kaynak:http://seyler.eksisozluk.com/sevgilinize-askim-sarjim-az-yazarken-tekrar-dusunmenizi-saglayacak-paranoyak-bir-hikaye
