Evet evet, tam olarak sizden bahsediyorum!
Dış kapının dış mandalı olan, ama sürekli sınır ihlali yapan sizlerden !
Hayatıma müdahelelerinizin, sürekli akıl verişlerinizin bir sonu gelecek mi diye merak ediyorum ?
Ha yoksa, beni düşündüğünüz için mi böyle yaptığınıza inanmalıyım ?
İyi de büyüdüm ben…
Sizin boynuma geçirdiğiniz esaret zincirleriyle büyüdüm.
İnanmıyorsanız bakın, kocaman oldum!
Bu yaşıma da boynuma geçirdiğiniz esaret zincirlerini kıra kıra geldim..
Benden çaldığınız öz güvenimi, öz saygımı tekrar kazanmak için uğraştım..
Bilmem fakında mısınız ama ;
Siz beni bile kendime yetersiz hissettirebildiniz…
Öyle çok inandım ki hiçbir şey yapamayacağıma!
Biliyor musunuz, ben kendimden bile umudumu kesmiştim..
Duya duya, tavırları göre göre beni ikna ettiniz; neye elimi uzatsam sonunun hep hüsran olacağına.
Öyle çok korktum ki her şeyden.. ama her şeyden..
Neye heves ettiysem;
” AYY O ÇOK ZOR”,
“O İŞİ YAPAMAZSIN”,
“BEN YAPAMADIYSAM SEN HİÇ YAPAMAZSIN” İMALARI,
” HIH YAPTA GÖRELİM”Lİ MEYDAN OKUMALARI,
“YÜZÜNÜ BURUŞTURUP YAPAMAZSIN Kİİ” BAKIŞLARI…
Tekrar hayal kırıklığı yaşamayayım, bir kez daha başarısız olmayayım diye hep kaçtım..
Sizden, sözlerinizden, yanımda var-mış- gibi yapan, düşersem üzülecekmiş gibi davranıp aslında kıs kıs gülecek olan herkesten kaçtım..
Ama kendimden kaçamadım..
İsteklerimden, “ben de varım” demekten..
Küçük bir ışık sızdı gönül dünyama, onu takip edip çıktım bu karanlıktan..
İyi ki çıkmışım, iyi ki beni bıraktığınız o noktada kalmamışım!
İnat ettim, hem de nasıl !
Kendime son bir şans verdim, bu kez sondu!
Ya batacaktım onların gözü önünde,
Ya da her şeyi sil baştan yapacaktım.
Yaptım da!
Belki de “yaptım” dediğim çoğu şeyi size borçluyumdur!
*****
Şimdi şaşırıp, bir de “afferin kız sana” diyorsunuz ya!
Sizler ne kadar da “sahtesiniz”!
Eğer yoluma koyduğunuz engeller karşısında yılıp,pes edip her şeyden geri dursaydım; sizi değil kendimi affetmezdim !
Sizi bu kadar önemseyip hayatımın taa merkezine oturtmaya devam etseydim, şuanda başımı vuracak bir taş bile bulamazdım !
Ve şimdi ;
Ben kendi hikayemde yol alırken, yapamaz dediğiniz şeyleri teker teker yapmakla meşgulken yaşadığım mutluluğu anlatamam.
Ve siz;
Ben sizi geçmişin çöplüğüne attığım o günden beri, nefes almaya başladım..
Bu yazıyı okuyan herkes için ;
*Kendinizi, çocuklarınızı başka insanların kötü niyetlerine teslim etmeyin !
*Bu benim hikayemdi, her son böyle bitmeyebilir. Yine de hangi noktada olursanız olun, gönül dünyanıza sızmak isteyen o ışığa izin verin!
*Neyi yapıp neyi yapamayacağınıza siz karar verin, başkaları değil !
*Hemen harekete geçin, çünkü başarısızlık kader değil kabulleniştir !
Sizin de böylesi hikayeleriniz varsa bizimle paylaşın…
Blogger Kübra Kartal