Sal yapalım anne, kamışlardan sal yapalım diye geldi yanıma.
Kolaydı çünkü kamışlardan sal yapıvermek; benim tahsilim kamışlardan sal yapmak üstüne zaten, atadan dededen salcıyız biz…
Neyse niyetine girdik.
İpe ihtiyacınız var, etrafa atılmış plastik ipler var, olmadı poşetler var, poşetleri sündürüp ip yapıyorum bazen ormanda falan gezerken ama bunu suya salacağız, doğal bir ip lazım…
Konuştuk bunları, hah dedim, ip yapalım, kendi ipimizi örelim.
Sazların yapraklarını birbirine ekleye ekleye ördük, sağlamca bir ip yaptık.
Sonra kamışları birbirine iple bağladık.
Tepesine kuru dikenlerden bir yolcu yaptık ve gönderdik suya.
Çok sal gibi oldu mu?
Emin değilim.
Ama galiba o arada bir şeyler oldu.
Her zaman bir çözüm yolu olduğundan, doğanın her ihtiyaca cevap verdiğinden, yapraklar kullanılarak ip yapılabileceğinden, istersek her şeyi yapabileceğimizden haberi oldu.
Hadi bunların da hiçbiri olmadı diyelim…
Yalnız şundan çok eminim, bunu gözlerimle gördüm.
Gönlü oldu, gönlü oldu…
Şermin Yaşar – Oyuncu Anne
