Kısa kısa ödevler başlayacak yakında,
Kimisi okulda unutacak ödevini,
Kimisi de, eve gelince yapmayı.
Bu duruma düşen çocuğun ebeveyni,
Hemen olaya el atacak.
Çocuğunu kendi alıyorsa okuldan,
Çanta hemen oracıkta kontrol edilecek,
Sonrasında sıralar kontrol edilip, diğer çocuklara sorulacak.
Servis kullanıyorsa şayet çocuk,
Teknoloji devreye girecek,
Ödevlerin fotoğraflarına ulaşılıp,
Yazıcıdan döktürülüp çocuğun önüne konacak.
Ödev eksiksiz olarak ebeveyn tarafından temin edilecek.
Peki iyi niyetli ebeveynimizin bu davranışı nelere yol açaçak?
Çocuk; ödev sorumluluğunu hiç üstlenmeden bırakacak.
Çünkü birileri onun için bu görevi üstlendi.
Çocuk okula gidecek,
Anne çocuktan sonra bir bakacak ki,
Gitmesi gereken kitap, kalem kutu, ödev kağıdı vs. evde.
“Aman, öğretmenden laf duymasın çocuğum” mantığıyla anne koşarak unutulan eşyayı okula götürecek.
Ertesi gün bu sorun yaşanmasın diye akşamdan çantayı kendi hazırlayacak.
İyi niyetle yapılan bu davranışla, çocuk çanta hazırlama sorumluluğunu anneye atacak.
“Nasıl olsa birileri çantamı hazırlıyor” diye, yazılacak çocuğun zihnine…
Ödev saati geldiğinde; ağlamalar, sızlanmalar başlayacak.
Dayanamayan anne, çocuğunun yanında oturup başını okşayacak, ödüller vaat edecek ve yalvar yakar ödev yapılacak.
Hatta daha da abartıp çocuğuna kıyamayan ebeveynler yazıyı taklit edip öğretmen kızmasın diye ödevi tamamlayacak.
Sonrası malum, her ödev saati aynı kriz yaşanıp, anne ödev saatinde çocuğunun başında esir olacak hele ki ödevi de tamamlarsa;
Vay haline çocuğun ve annenin.
Bunlar genelde daha ilk haftalarda yaşanan sorunlardan bazıları…
Elbette ki yaşanacak bunlar.
Sonuçta çocuklar için hepsi bir ilk.
Ama bu yaşanan sorunlar sayesinde çocuk sorumluluk almayı, ödev düzenini, dinlemeyi, kısacası öğrenci olmayı öğrenecek.
Tabi biz ebeveynler daha ilk günden bu fırsatı çocuklarımıza verebilirsek.
Bu tarz sorunlar yaşadığınızda hemen kendi çözüm yollarınızı devreye sokmayın.
Bu durumu çocuğunuzla nasıl çözebilirsiniz?
Beraberce bunu sorgulayın.
“Öğretmeninden laf duymasın, üzülmesin.” demeyin.
Öğretmeninin bu durumu fark edip, çocuğunuza destek olmasına izin verin.
Sadece okuma- yazma yılı değildir 1. Sınıf.
Aksine eğitim hayatındaki olumlu davranışlarının şekillendiği bir yıldır.
Lütfen; izin verin çocuklarınıza, izin verin öğretmenlerine.
Unutmayın her çocuk özeldir,
Her çocuk öğrenir.
Ama; aynı zamanda, aynı yöntemlerle öğreniyor olmasını beklemek, mümkün değildir…
Eğitici ve Bilgilendirici diğer yazılardan haberdar olmak için facebook sayfamızı beğenmeyi unutmayın…
Ailede Mutluluk ve Çocuk Eğitimi