Öğrendim ki,
Hayatta yapamam diye korktuğun şey aslında en büyük yeteneğinmiş….
Öğrendim ki,
Yapamam dediğin her ne varsa yapmak için uğraştığında, gayret gösterdiğinde yapabiliyormuşsun…
Öğrendim ki,
Zahmet olmadan rahmet olmuyormuş. Ve ne kadar çok emek harcarsan o kadar çok geri dönüşünü alıyormuşsun…
Öğrendim ki,
Hangi işi yaparsanız yapın ne kadar çok deneyim yaşarsanız o işte o kadar ustalaşıyormuşsunuz…
Öğrendim ki,
Gerçekleşmeyecek hiçbir hayal yokmuş. Sen bir kere niyetlendin mi tüm evren onun olması için sana yardım ediyormuş…
Öğrendim ki,
İnsanın farkındalığı arttıkça çevresine olaylara ve durumlara bakış açısı bi o kadar farklılaşıyormuş…
Öğrendim ki,
Saf ve Gerçek sevgiyi sadece iyi insanlar anlıyormuş…
Öğrendim ki,
SAMİMİYET en güzel ve en önemli duyguymuş. Samimiyet zırhına bürünmüş yapmacık insanları anlamak için biraz daha çaba sarf etmek gerekiyormuş…
Öğrendim ki,
Birine ne kadar değerli olduğunu hissettirirsen önce seni değersizleştiriyormuş…
Öğrendim ki,
Güven duygusu ruh gibiymiş. Bir kere bedenden çıktı mı bir daha geri gelmiyormuş…
Öğrendim ki,
Hayat tercihlerden ibaretmiş. Neyi tercih edersen onu yaşıyormuşsun…
Öğrendim ki,
Hayat ya da kader acımasız değilmiş. Acımasız olan insanlarmış. Yanlış insanlara yanlış duygular yüklediğimiz için üzülüyormuşuz…
Öğrendim ki,
İnsanların hatalarını affetmek gerekiyormuş ama hata yapanı hayatından çıkarmak gerekiyormuş…
Öğrendim ki,
Vicdan ve merhametten yoksun insanları hayatınıza dahil etmemek gerekiyormuş…
Öğrendim ki,
Her şeyin bir sonu oluyormuş. Her biten şey yeni başlangıçlara gebeymiş…
