Ödev Hakkında 6 Soru
İlkokulda öğrencilerin ödev yaparken harcadıkları zaman ve akademik başarıları arasında anlamlı bir ilişki bulunamamış.
Sizce anasınıfı ve 1. sınıfta ödev verilmeli mi? Verilmeliyse, ne kadar? Bu sorular sizin de kafanızı karıştırıyorsa, buyurun konuşalım.
Okulların ödev konusunda genel olarak izlediği çizgi şöyle: 5 yaş öğrencileri için her gün ufak ev ödevleri, birinci sınıflar için her hafta birkaç saat okuma, yazma ve matematik çalışmaları.
SORU 1: ÖDEVİN ÇOCUKLARA FAYDASI VAR MI? VAR İSE NEDİR?
Harris Cooper adındaki bir bilim adamı bizim için araştırmış. İki ayrı gruptan ilkine düzenli ödev verilmiş, ikincisine de verilmemiş. Ardından sınav sonuçlarına ve notlara bakılmış.
Ne yazık ki, bu deney daha büyük yaştaki çocuklar için. 5 yaş çocukları ve 1. Sınıf için herhangi bir deneysel çalışma bulunmuyor (Harris, 2006). Araştırma sonuçlarına göre 8 ve daha üstü yaşlardaki öğrencilerde ödev yapmanın ders başarısına bir katkısı olabiliyor. Tabii bu katkının niteliği ve sürekliliği ödevden ödeve değişebiliyor. İlkokulda ise öğrencilerin ödev yaparken harcadıkları zaman ve akademik başarıları arasında ise anlamlı bir ilişki bulunamamış. (Harris, 2006).
Belki de anasınıfı ve ilkokul düzeyindeki çocuklar evde dikkatlerini toplayıp ödev yapacak olgunlukta değillerdir. Belki de öğrencinin ödev başında uzun saatler geçirmesinin asıl nedeni, çok çalışması değil anlamadığı için çok vakit kaybetmesidir. Varacağımız sonuç ne olursa olsun her ortada eksik bir şeyler var. Ödevin 5 yaş ve 1. sınıf çocuklarına gerçekten bir faydasının olup olmadığı açık değil.
Farklı kültürlerdeki farklı uygulamaları da unutmayalım. Örneğin Finlandiya’da -ki eğitimde dünyanın en başarılı ülkelerinden biri- çocuklar 7 yaşına kadar ilkokula başlayamıyor ve 13 yaşına kadar çocuklara ödev verilmiyor (Anderson, 2011).
SORU 2: KÜÇÜK ÇOCUKLARA VERİLEN ÖDEV ASLINDA KİME VERİLİYOR? ÇOCUĞA MI, AİLEYE Mİ?
Eğitim bilimciler diyor ki; 5-8 yaş arası çocuklarda yaşlarda beden ve dürtü kontrolü daha az, konsantrasyon daha kısa süreli, ayrıntıları hatırlama ve daha sonra hatırlama büyük yaşlara göre daha az (Rothbart and Rueda 2005; Rueda 2004). Eğitim bilimciler böyle diyor. Bunu bir kenara koyalım.
Ayrıca, anasınıfı ya da 1. Sınıf çocuklarının çoğu zaman ödevlerdeki yönergeyi tam olarak okuyup anlaması mümkün değil.
Bu iki veriyi yan yana koyduğumuzda bu yaştaki çocukları ödevlerini kendi başlarına yapamayacağı sonucuna varıyoruz. Hele de okulda koca bir gün geçirdikten sonra… Çalışmalar gün boyu kendini davranışlarını kontrol altında tutan bir çocuğun aynı tutarlılığı evde de göstermesinin neredeyse imkansız olduğunu gösteriyor.
Anlaşıldı, bu durumda bu küçük haylazların ödevlerini yapmasının sağlamak kesinlikle anne-babanın sorumluluğunda… Peki anne-baba tarafından böylesine yönlendirilmek çocuğun akademik başarısına katkı sağlıyor olabilir mi?
Yapılan araştırmalara göre anne babaları tarafından ödevlerini kendi başlarına yapmaları için desteklenen çocuklar okulda daha başarılı. Anne babaların ödev sürecine çok fazla müdahale etmesi ise sanıldığının aksine başarı değil, başarısızlık getiriyor. (Cooper 2000) Elbette, çocuklar akademik açıdan başarısız olduğu için de anne babaların çocuğun ödevlerine daha fazla vakit ayırmak durumunda kaldığı da iddia edilebilir.
Yine de bu durum zaten ödevlerini kendi başlarına yapmaları zor olan küçük yaştaki çocuklar için sorduğumuz soruyu değiştirmiyor. Aksine destekliyor. Ödev konusunda anne-babanın yoğun destek ve denetimi yüksek değil, daha düşük akademik başarı ile ilişkilendiriliyor. Öyleyse anne-baba olarak onlara ödevlerini yaptırırken gerçekten yardım etmediğimizden nasıl emin olabiliriz?
SORU 3: KÜÇÜK ÇOCUKLARIN EVDE ÖDEV YAPACAK ZAMANI VAR MI?
Bu yaş aralığında çocuklar için en az 10-11 saat uyku gerekiyor. Eğer sabah erken kalktıysa, akşam erken yatarak dinlenmesi gerekiyor. Üstelik bütün gün okulda eğitim alan çocuklarımızın, eve geldiklerinde oynamak, aile bireyleri ile iletişime geçmek, yemek ve temizlik ve hatta sırf evinde vakit geçirmek için zamana ihtiyaçları var. Peki okuldan döndükten yatıncaya kadar geçen süre yaklaşık dört saatse, çocuk ödevini ne zaman yapacak?
Şu gerçeği unutmayalım, “çocuk ödevini bu arada istediği zaman yapabilir” deseniz de asıl mesele ödevini yapabilmek içi evdeki büyüklerden birinin ona vakit ayırmasını bekleyecek olmasıdır.
SORU 4: ÖĞRETMENLER VERDİKLERİ ÖDEVLERİN BİR KISMININ NE KADAR ZAMAN ALDIĞININ FARKINDA MI?
İnternette bazı blogları takip ediyorsanız, göreceksiniz ki, öğretmenler ve ebeveynler arasındaki en çok tartışılan konu, ödev zamanının planlanmaması sebebiyle, zaman alan ödevler… Öğretmenin yarım saat dediği, evde genelde bir saat sürüyor. Peki bu nasıl olabilir?
Belki de çocukları bütün gün sınıftaki halleriyle gören öğretmenler, aynı çocukların evdeki halleriyle ilgili yanlış tahminlerde bulunuyorlardır. Saat sabah 11’de, bir sınıf ortamında ve disiplininde öğrenciler aynı işi daha yapmak için daha istekli oluyorlardır. Ama okul başka ev başka… Okulda geçen 6-7 saatten sonra haylazlar dikkatlerini toplayamaz, sandalyede oturamaz oluyorlar. Yönergeyi anlamaları bile 10-15 dakikayı bulabiliyor. Bazen küçücük bir ödev saatler sürebiliyor.
SORU 5: VERİLEN HER ÖDEV ÇOCUKLARIN YAŞ VE GELİŞİMİNE UYGUN MU?
Düşünün ki, okulun henüz başları ve eve gelen ödeviniz şu şekilde, “çiftliğinizdeki hayvanların toplam 14 tane ayağı var, çiftlikteki hayvanların kaç tanesi inek, kaçı tavuk olabilir? Aklınıza gelen tüm olasılıkları yazın.” Çok güzel, problem çözme becerilerini destekleyen, düşünmeye sevk eden bir problem ve çalışma. Ancak, okulun başlarında verilecek türden değil. Neden? Yönergeyi tek başlarına bile okuyamıyorlar ki. Hadi diyelim okudunuz, yönergeyi akıllarında tutamıyorlar çünkü işler bellek hafızası sınırlı. İkinci olarak da, çocukların deneme-yanılma yoluyla öğrenmesini hedeflerken, matematikte neden-sonuç ilişkisi kurmaları gereken bu tür bir problem, bu yaşta ebeveyn desteği olmadan çözmek çok zor.
SORU 6: ÖYLEYSE NE YAPACAĞIZ?
Küçük çocuklar öfke ve gözyaşlarına boğulmadan, ille de anne-babalarının yardımını almadan ödevlerini yapamıyorlarsa, bence hiç yapmasınlar daha iyi.
Ya da öğretmenlerden çocuklara anne-babalarının desteği olmadan yapabilecekleri ödevler tasarlamalarını isteyeceğiz.
Bu durumda da küçük yaşlarda ödev yapmanın çocuğun akademik gelişimini desteklediğine daha çok veriye sahip olmalıyız. Gerçekten elimizde böyle bir veri var mı?
2011 – 2013 Gwen Dewar, Ph.D.,
Kaynak: http://www.parentingscience.com/homework-for-young-children.html