Moralimizi yüksek tutmak için neye ihtiyacımız var?
Ben söylüyorum içsel motivasyona.
Örneğin dün Sivas dönüşü zincirleme trafik kazası yaşadık.
Altı araba birbirimize girdik.
Biz tam üçüncü araba olarak tabiri caizse tostun kaşarı olduk ama erimedik!
Yaklaşık üç saat polis, jandarma, ambulans ve bir takım işlemlerin yapılmasını, tutanakların tutulmasını bekledik.
Ama şükrettik çok şükür kimsenin canına bir şey olmadı.
Kaza oldu diye kimse kimseyi suçlamadı.
Gayet medenice işler çözüldü.
Biz de ilk defa hava kararmadan Sivas’tan Ankara’ya giriyoruz diye düşünüyorduk ki kısmet değilmiş.
Neyse eve geldik bu sefer de Demir gece boyu istifra etti, peşine ishal oldu.
Olsun dedim çok şükür ateşi yok.
Sabah 07.00 itibariyle midesindeki her şeyi boşaltmış olmanın verdiği rahatlıkla enerjisi yerine geldi.
Çok şükür geçiyor, çok şükür okula gitmeyince ona bakabilecek bir anneannesi var.
Şimdi okul yolundayım.
Hayatın tüm sürprizlerine hazır mıyım bilmiyorum.
Ama her şeyiyle bu hayatı yaşamayı, elimden gelen katkıyı sunmayı, olumsuzluklar yaşansa da şükür ve kabullenişle, heybemden çıkardığım derslerimle yoluma devam etmeyi seviyorum.
Merhaba yeni hafta.
Güzel sürprizlerin olsun tamam mı?
Doç. Dr. Saniye Bencik Kangal