İlginçtir ki;
“Zor çocuk” yetiştirmek gerçekten zordur. “Kolay çocuk” yetiştirmekse hakikaten kolaydır.
Çocuk yetiştirirken eğer çok zorlanıyorsanız;
Biliniz ki siz ilerisi için, hem kendiniz, hem başkası için “zor çocuk” yetiştiriyorsunuz.
Örneğin size;
Zor çocuk yoktur, diyecek olsak ortalık bir anda karışır.
Mesela, bizimkini al da gör, bize gel de gör, gibi birçok geri dönüşüm alabileceğimizi tahmin ediyoruz.
Bu yüzden cümleyi şu şekilde değiştirmeyi düşünüyoruz:
– “Çocuk, kolay bir varlıktır”. Bu biraz daha kahrı çekilir ifade oldu sanki.
Çocuk neden kolaydır?
Şundan diyebiliriz:
Eğer bir çocuğun çocukluğundan beri yani ilk dört yıldan sonra ebeveyni tarafından;
– Her dediği yapılmamışsa,
– Her istediği olmamışsa,
– Evde her eşyaya sahip değilse,
– Sürekli “bahar” mevsiminde yetişmemişse,
– Devamlı gülmemiş, bazen üzülmüş ağlamışsa,
– Ancak annesi babası tarafından kötü muamele görmemişse, gözlerinin yaşı onlar tarafından silinmişse, işte İnan’ın ki bu çocuk, “kolay” çocuk olur.
Dikkat ettiniz mi bilmeyiz;
Anneleri babaları en çok yoran, “zor çocuk” yetiştirmektir.
Şöyle ki, böyle bir çocuğun;
– Her türden oyuncağı olacak.
– Kıyafetleri, giysileri markalı olacak.
– Henüz erken yaşlarında telefonu, tableti, bilgisayarı, bisikleti olacak.
– Bir dediği iki edilmeyecek. Yendiği önünde yemediği ardında olacak vs. Vallahi buna kaç can dayanır bilemeyiz.
Yani, “zor çocuk” yetiştirmek gerçekten zormuş.
Bu zorlu işe ebeveynler neden talip olurlar, onu da anlamak zordur.
