Hem danışanlarımla görüşmelerimde hem de söyleşi, seminerlerde hep söylüyorum.
Düşüncelerin doğrusu yanlışı olsa da duyguların doğrusu yanlışı olmaz. Çocuğunuzun hissettikleri gerçek!
İşte kaygılı olan çocuğunuza destek olabilmek için bir kaç öneri:
?Kaygı gerçek ve hoş olmayan bir duygudur. Dolayısıyla çocuğunuzun duygularını küçümsemeyin ve saygı gösterin.
?Çocuğunuza derin, yavaş ve karından nefes almayı öğretin. Böylece onun sakinleşmesine ihtiyaç duyduğunda bu tekniği uygulayabilmesine yardımcı olursunuz.
?Çocuğunuzu dinleyin ve ona “Bana ne düşündüğünü söyle” diye sorun. Bu, çocuğunuzun zihninde kurduğu ürkütücü düşünce ve sahneleri ortaya çıkarmanıza yardımcı olur.
?Ona baskı yapmadan “ Bunun nasıl gerçekleşebileceğini (korktuğu şeyin gerçekleşme olasılığı) sorun. Böylece ona endişe duyduğu düşünceleri sorgulamayı öğretirsiniz.
?Çocuğunuza, “Bana bu durumu üstesinden gelmek için neler yapabileceğini söyle” deyin ve ona sadece çözümleri sunmak yerine beyin fırtınası oluşturması için yardım edin. Bu yolla çocuğunuz kendini güçlenmiş hissedecektir.
?“Benimle uyumak ister misin ?”, “Korkacak bir şey yok” gibi cevaplar vermek kaygının daha sıkı saplanıp kalmasına neden olur. Buna benzer cevaplar vermekten kaçının.
?Çocuğunuzun yaptığı işler sizin için ne kadar küçük olursa olsun onu cesur olması için teşvik edin. “Dün gece kendi yatağında uyuduğun için seninle gurur duyuyorum” gibi övgü cümleleri kullanın.
?Çocuğunuzla birlikte büyük hedefe giden küçük adımların taslağını çizmek için çalışın.
?Çocuğunuza cesur olmak ve yaşadığı durumla başa çıkabilmesi için uygulama fırsatları oluşturun ve sonra çakın bir beşlik!
?Kendi kaygılı olduğunuz anlarda, durumu çözmek ve sakin olmak için yüksek sesle neler yapabileceğinizi söyleyin.
Böylece bu başa çıkma yönteminiz çocuğunuz için model olacak. Ancak kaygınızla ilgili fazla bilgi vermemeye dikkat edin.
