Kaygılı kararsız bağlanan çocuklar ihtiyaç anında ihtiyacı kadar ilgi, sevgi, alaka göremedikleri için sürekli temkinli davranırlar.
Güvenli bağlanmanın dinamiği olan yeterli sevgi-ilgi-alaka’nın koşulsuzca giderilmesi bu bağlanma tipinde eksik ve aksak ilerlemektedir.
Güvenli bağlanmadaki koşulsuzluğu çocuk burada göremez.
– Anne ya da bakımveren bir iyi bir kızgındır.
– Bazen ilgisiz bazen de aşırı ilgili ve sevecendir.
– Zaman zaman ekranla veya bir sürü oyuncaklarla çocuğu oyalar, bazen de çocukla oyun oynamaya dışarı parka gezmeye çıkarmaya çalışır.
Herhangi bir nedenden dolayı çocuğun ağlamaları olduğunda bakımveren ilgisiz kalır.
Hatta çocuğun ağlamasından rahatsız olur ve psikolojik şiddet uygulayarak zorla susturmaya çalışır.
Çocukla tensel temas kurulmasında eksiklik vardır.
Bakımveren tarafından çok az kucağa alınır, kucak isteyen çocuk yük olarak görülür.
Sanki çocuğun yapıştığı ve kendisini hiç rahat bırakmadığı düşünülür..
Çocuk bakımveren kişideki bu tutarsızlığı sezdiği anda sık sık tutarsızlığın devam edip etmediğini kontrol eder.
Bakımverenin bir yerlere gidip dönmesi esnasında çocukta öfke ve saldırganlık duyguları ön plana çıkmaya başlar..
Bahsettiğimiz dönem doğumla birlikte ilk 2-3 yıldır.
Sonrasında zaten karşılanmayan duygular çocuk ile bakımveren arasındaki bağı iyice koparır..
Çözüm için YENİDEN BAĞLANMA gereklidir.
Yeniden bağlanma kitabi değil aslında bir uzmandan, bir bağlanma terapistinden yüz yüze destek alınarak yol alınması durumunda daha çabuk (ortalama 2-3 ay civarında) olumlu sonuç vermeye başlar..
Ebubekir Ertem
