Bu resmi görünce “aferin be sana” demekten kendimi alamadım 🙂
Olayları çokça düşünüp, dibini köşesini eşelemeden duramayan biz zamane insanları için bu manzara, bize çoook uzak kalıyor.
Halbuki en sorunsuzmuş gibi duran olay ve durumlar üzerinde bile fazla mesai yapmak, hevesimizi kaçıracak ayrıntılara denk gelmemize sebep olabilir.
Her şey biraz eksik, biraz yarım olabilir..
Bundan daha doğal ne var ki?
Bunlar üzerinde yoğunlaşmak, kendimizi hapsetmek, gözümüzü kör edebilir!
Kendimizi; bahtsız, çilekeş, şanssız görüp isyana doğru yol almış olabiliriz.
Hem de farkına bile varmadan.
Sanki herkes tam, ben eksiğim
Herkese hava hoş, bize de yağmurlu hava da bile bir damla yok.
Zaten her şeyde beni bulur.
Şansım buraya da yetişti.
Yüzüm güzel olacağına bahtım güzel olsaydı
Bu saatten sonra benden ne köy olur ne de kasaba…
Bunlardan hangisi sizin kullandığınız cümleler bilmiyorum ama bu listenin uzayıp gideceği kesin.
Böylesi cümleleriniz varsa yoruma yazın lütfen. : )
‘Gerçekçi olmayalım mı?’ diyenleriniz olabilir.
Ben gerçekçi olmayın demiyorum, insafsız olmayın diyorum
Kendinize insaf edin.
Yaşadıklarınıza insaf edin diyorum.
Herkes sizin gibi olamayacağı gibi, siz de kimse gibi olamazsınız.
Kendinizi başkalarına göre kıyaslamayın.
Çünkü herkes bu hayatta aynı duruşta ve konumda değil!
Yoksa mutluluk sizi hep teğet geçer.
Karşınıza ne çıkarsa çıksın siz mutluluğu seçin ve yolunuza devam edin.
Aklınıza da şu yukarıdaki resim gelsin.
Neye ihtiyacınız varsa onu alın ve daha fazla ortalığı karıştırmadan yolunuza bakın. : )
Bırakın tüm acılar, yaşanmamış kaygılar ve tereddütler arkanızdan bakakalsın…
BENDEN SÖYLEMESİ *-*
BLOGGER
KÜBRA KARTAL
[zombify_post]