İkinci bir çocuk dünyaya geldiğinde…
Birinci çocuğa;
‘Kardeşini seviyor musun?’ demeyin…
Elbetteki seviyor ama şimdi değil daha zamanı var.
‘Sen artık ablasın/abisin’ demeyin.
Bırakalım o rolü kendi üstlensin.
‘Sen artık büyüksün’ demeyin…
Onlar asla büyümezler.
Oyuncakları, kitapları ona özeldir, paylaşmak istemiyorsa zorlama yapılmamalıdır…
‘Paylaşmak ister misin?’ diye sorulmalıdır.
*Kardeşin bakımı ile ilgili sorumluluk alması sağlanabilir.
Eğer istiyorsa , istemiyorsa düşün yakasından.
*Kardeşini mutlaka ve mutlaka mıncıklayacaktır seviyormuş gibi yapıp ,aşırı tepki vermeyin kendi içine kapanmasından daha iyidir böyle tepkiler vermesi…
*Kardeşler arasında asla bir kıyaslama yapılmamalıdır.
Bak kardeşin nasıl güzel uyuyor hadi sende uyu,onlar asla uyumazlar çünkü her şeyden haberdar olmak isterler zorlamayın bir yerde sızıp kalacaktır.
*Bebekler sevilirken ister istemez sevimli kelimeler kullanıp kendimizden geçebiliyoruz, bunu sizin ve diğer gelen misafirlerin yapmamasına, aşırı sevgi gösterilerinin olmamasına özen göstermelisiniz.
Heyyy misafirler güzel insanlar:
Birinci çocuğa lütfen şunları kullanmayın…….
Sen daha güzelsin..
Sen daha akıllısın..
Seni daha çok seviyoruz demeyin lütfennn!
İki kardeşi düşman etmeyin…
İkinci çocuk geldiğinde birinci çocuk asla evden uzaklaştırılmamalıdır…
Bu durum gelen kardeşe alışmasını zorlaştıracak ve tek olmanın keyfini yeniden ve yeniden yaşamak isteyecektir…
Her şeye şahit olması evde daha çok vakit geçirmesi değişen hayatına uyumunu kolaylaştıracaktır.
