Bir furya aldı başını gidiyor.
Annelere vereceğimiz bilgileri tüketince sıra elimizdeki uzmanlık gerektiren teknikleri annelere pazarlamaya geldi sanırım.
Bir saatlik bir söyleşi sonrasında artık her anne resim analiz edebilir.
Uzmanlık gerektiren bilgiyi anne eline verdiğimizde ne olacak?
Oradan müthiş analizler yapıp çocuğunu çözümleyip sorunları mı çözecek?
Yoksa kendine “Ah vah” diyerek yeni kaygılar mı devşirecek?
Üstelik çocuklarımız deney farelerimiz değil.
Bunca yıllık bir pedagog olarak kendi çocuklarıma hiç bir test yapmadım, hiç bir çizim çizdirmedim, terapi de yapmadım.
Analiz de etmedim.
Neden mi?
Onların babası olarak kalmak için.
Çocuklarımızın psikologu olma çabasını kenara koyalım lütfen.
Bırakalım analizi oturup onlarla keyifle resim yapalım.
Ayrıca uzmanlık herkese ihtiyacı olanı vermektir, avucundakini etrafa saçmak değil.
Ve uzmanlık çeşitli atraksiyonlarla kendimize hayran bırakma sanatı da değildir.
İlmin izzetini koruyalım lütfen ve dahi çocuklarımızı.
Pedagog Mehmet Teber
