“Hay başına annen kadar taş düşsün!”
Aslında ne kadar güzel ve özel bir kelime değil mi ?
Çocuğumuzun ağzından duymayı sabırsızlıkla beklediğimiz iki hece.
İlk duyduğumuzda havalara uçup, bir daha söylemesini sabırsızlıkla beklerken, zaman içerisinde ne oluyorsa oluyor ve bu muhteşem kelimeyi duyunca “Hay başına annen kadar taş düşsün ne bu ya anneee anneee” diyecek boyuta geliyoruz.
Çünkü;
Anneee suuu,
Anne bittiiiii,
Anneee acıktım,
Anneeee geeel,
Anneee sıkıldım,
Anneeee yetişemiyorum,
anneeee anneeee anneeee cümleleri peş peşe sıralanıyor.
Anne her cümlenin başına eklenen olmazsa olmaz bir kelime haline geliyor.
Evet bazen bunalsak da her anne deyişi bir şükür nedeni aslında.
Tam üç yıl konuşsun diye gözlerinin içine baktım Demir’in.
Anne gel desin, Anne ver desin diye.
Zaman zaman içimi bir korku kapladı “Benim çocuğum neden konuşmuyor ” diye.
Şimdi her kurduğu farklı cümleyi kaydedip, saklamak istiyorum bazen.
İyi ki anne diyebiliyorlar şükredin, şükürler olsun.
Her anne yavrusunun ağzından bu sihirli iki heceyi duyabilsin…
Doç. Dr. Saniye Bencik Kangal
