“Güvenli Bağlanma için ilk 24 ay anne ile çocuk birbirlerine tensel temas kurabilecek yakınlıkta uyumalı” diye tavsiye ederken;
‘Bunu yaparsanız tamam artık bağlanmış olursunuz’ demiyoruz..
Kuru kuruya geceleri birlikte uyumakla bağlanma gerçekleşmez.
Birlikte uyumaktaki amaç nedir?
Amaç şudur ki:
Çocukla tensel temas kurmak, ihtiyacını (kaygı, korku, açlık, vücut sıcak dengesizliği vs) anında ve yeterli miktarda gidermektir.
Aynı zamanda tebessümle ve şefkatle kucaklamak, kaygıya veya korkuya düşecek zeminden uzak tutmaktır.
Ayrıca gündüzleri de birlikte oyun oynamak, evdeki günlük ihtiyaçları giderirken yavrunuzu da ortak etmek, yemeğe temizliğe evi toplamaya bir ucundan onu da dâhil etmektir.
Bunların bir veya bir kaçının eksikliğinde kuru kuruya çocukla birlikte yatmakla bağlanma gerçekleşmez.
“Zaten kocamı da attık yataktan adam bize kızıyor” derseniz bu da doğru değil.
“Çocuk – anne – baba” hizalamasında yatılmalı, baba yataktan -tabiri caizse- atılmamalıdır.
Sonra beyefendi bizi görünce “Hocam akıl verin ne olur eşimle 15 aydır birbirimizi gördüğümüz yok, yuvamız dağılmak üzere” diyor.
Eşler arası sevgi muhabbet ve özel hayat dengesine de dikkat edilmelidir.
Eşler özel anlarına ve cinsel hayatlarına dikkat etmelidir.
Bağlanma bu anlara kesinlikle engel değildir.
Eşlerin birbirlerine karşı özel anlarını yaşayacakları ortam sadece yatak odası değildir ki çocuk buna engel olsun.
Evin diğer odaları da vardır veya çocuk özel anlarda diğer odaya yatırılarak daha sonra yeniden anne yanına da alınabilir.
Unutmayın eşinden duygusal olarak beslenemeyen anne çocuğuna bağlandığını zannederken aslında onu eşinden eksik kalan sevgi ve ilgi ihtiyacına karşı sömürüyor da olabilir.
Belki de iş çocuk tapınıcılığına doğru gidiyor da olabilir.
Dikkat edilmesi gerekir.
Anne psikolojik ve ruhsal olarak sağlıklı olmadıkça, eşinden destek bulamadıkça, kuru kuruya çocuğuna bağlanamaz.
Bağlanma başta ifade ettiğimiz şekilde sadece çocukla yatmakla olacak basit mekanik bir şey değildir. Ruhsal, duygusal ve psikolojik ince ayrıntılar muhakkak vardır.
Yanlış anlaşılan her bir tavsiye bize öfke, kızgınlık ya da ön yargı olarak dönüyor.
Uyguladığımız yol ve yöntemleri dikkatle uygulamak için tam dinlemek ve öğrenmek gerekiyor.
Süreci bir bütün olarak öğrenmek için gerekli araştırmayı baştan yapmalıyız.
Bağlanma kadar önemli bir ayrılma süreci de olduğunu unutmamalıyız.
Aksi halde çocuğa karşı bağımlılık, çocuğu psikolojik sömürme veya çocuk tapınıcılığına kadar süreç tehlikeli boyutlara uzamaktadır..
