Gözle gönül arasında muazzam bir ilişki var.
Günün birkaç dakikasını bu ilişki karşısında saygı duruşuyla geçiriyorum.
Bazen suda bir dalga görüyorum, bazen havada bulut, bazen duvarda ışık, yaprakta damla bazen, bazen çocuk yanağında gamze, yaşlı elinde benek, dalda çiçek, ağaçta kuş bazen, yerde bir tüy, damda kedi, sokakta bir ses…
Gördüğümü ve gördüğümün arkasındakini nakşediyorum ben de bir yerlere.
Bakmazsan göremezsin çünkü, görmezsen sevemezsin, sevmezsen çekemezsin dünyanın derdini.
Daldaki küçük çiçekleri dinle.
İlk rüzgarda dökülecekler.
Buna rağmen diyor ki;
“İşini en iyi şekilde yap, baştan savma. Bak bana, hiç kimse denetlemediği halde nasıl güzel, nasıl ince ince, nasıl detaylı yaratılmışım.
Ve diyor ki “Benimle bile bu kadar uğraşıldıysa, sen kendini düşün artık ne güzelsin.”
Şermin Yaşar
