Buyurun size evliliğinizin denge sınavı.
Hiç değilse yılda bir kez mutlaka bu sınavı olmalısınız.
Eşlerden her biri:
Yalnız kaldığında,
Duygusal sükunet içinde olduğunda,
Üzerinde, kızgınlığın, küskünlüğün olmadığı bir anda,
Kendisinde, coşkunun, cinliğin, uyanıklığın, tilkiliğin bulunmadığı bir saatte,
Evinde ya da etrafında, sessizliğin tam hakim olduğu bir zamanda,
Cep telefonunun tamirde, sabit telefonun kesik olduğu bir günde,
Çocukların okulda, eşinin işte, komşuların düğünde olduğu bir ortamda,
Cam kenarına oturup, dışarıya anlamsız anlamsız baktığı;
Baktığını göremediği, gördüğünü anlayamadığı, uyku ile uyanıklılık arasında,
Elinin işte, gönlünün aşta, başının yasta olmadığı bir anda,
Çağırsalar duymayacak, dokunsalar hissetmeyecek gibi olduğunda…
Kısaca duygu dünyası “Nötr” olduğu bir anda eşi hakkında şunları düşünmelidir:
Bu insanın;
Onunla tanıştığımızdan bu yana,
Evlendiğimizden beri,
Çoluk çocuğa karıştığımızdan bu güne…
Acaba neşesi mi arttı, yoksa somurtkanlığı mı,
Gülmeleri mi çoğaldı, yoksa ağlamaları mı,
Mutluluğu mu ziyadeleşti, yoksa mutsuzluğu mu,
Kahrından mı gülüyor, yoksa sevincinden mi,
Üzüntüsünden mi ağlıyor, yoksa özleminden mi,
Dışarıya çıktığında başı dik mi yürüyor, yoksa eğik mi,
Otururken kalkarken, düşünürken, bakarken… Ciğerinden mi, “derinden” mi , yoksa kalbinden mi nefes alıp veriyor…
Dur bakalım:
Acaba evlenmezden önce de mi böyleydi…Yoksa evlendikten sonra mı böyle oldu,
Çocuğumuz olmazdan önce de mi böyleydi…Yoksa çocuğumuz olduktan sonra mı değişti…
Sahi;
Bir insan, evlenince neden canı sıkkın olur…
Ya da canı sıkkın olsun diye mi evlenir.
Evlilik;
Var olan sevincin, neşenin, mutluluğun artması için mi yapılır yoksa tükenmesi için mi yapılır…
Veya kederin, kasvetin, gamın, kahrın, üzüntünün, özlemin sona ermesi için mi… Yoksa bunlara bulaşmak için midir evlilik…
O zaman, eşimin içinde bulunduğu olumlu veya olumsuz halinde “tek” pay sahibi benim.
Benim yüzümden gülüyor, gülümsüyor, coşuyor, koşuyor…Çünkü bekarken, müzmin mutsuz biriydi…
Ya da;
Benim yüzümden ağlıyor, üzülüyor, kahroluyor, kırılıyor… Çünkü bekarken, kıpır kıpırdı…
Öyleyse… Benim kendime acilen çeki düzen vermem lazım.
Evliliğin bu sınavını kazanan eş evdeki ve dışarıdaki yaşamında sağlıklı bir işe, mutlu bir eşe, lezzetli bir aşa, gülen bir çift göze kavuşmuş demektir.
—————-
