“Evvelden çocukların sesi duyulmazdı, şimdi evi onlar yönetiyor.”
Kafede yan masadakiler konuşurken duydum;
“Evvelden çocukların sesi duyulmazdı, şimdi evi onlar yönetiyor; anne baba çocukların hizmetkarı oldu!”
Şımarık çocuk öyküleri anlattılar; ister istemez kulak misafiri oldum.
Öyle anlaşılıyor ki, her istediğine evet diyen anne baba olurlarsa, çocuklarının daha başarılı olacağını sanan ebeveynlerin sayısı bayağı fazla.
Bunları duyunca aklımdan geçen düşünceler oluyor.
Bugün yan masadaki konuşmayı duyunca şu aşağıdaki düşünce geçti; bu düşünceyi hiç başka bir açıklama getirmeden olduğu gibi yazmak, yorumu sizlere bırakmak istiyorum:
“Evvelden ailede BEN bilincinde güçlü otorite, çocuğa güçsüz, sesi duyulmaması gereken, önemsenmeyen bir varlık olarak bakardı.
Şimdi BEN bilincinde çocuk ve onun hizmetkarı olan anne babalar var.
İkisi de sağlıksız. Sağlıklı olan BİZ değerleri içinde yaşayan ailede, ‘çocuğun benini ailenin bizi içinde keşfetmesi’dir.”
Selamlar, sevgiler.
Doğan Cüceloğlu