Eğer ki anneysen…
Eğer ki anneysen; yaşamın artık sadece sana ait değildir,
Çoğul yaşamayı, çoğul düşünmeyi öğreneceksin bir kalemde.
Eğer ki anneysen; uykuların delik deşiktir,
Yemek masasından doyarak kalkman çok nadirdir.
Eğer ki anneysen; banyodan saçın köpüklü çıkabilirsin,
Çocuğun banyodaysa eğer sarı plastik ördeği dahi durulamaya başlarsın.
Eğer ki anneysen; rüyalarında, kaygılarında yavruların olacaktır,
Markete, çarşı pazara her gidiş bir efsane olacaktır.
Eğer ki anneysen; sosyal hayatın tamamen değişecektir,
Arkadaşlarını çocuklu olanlardan seçeceksin.
Eğer ki anneysen; eşin artık sık sık ‘sen eskiden böyle değildin’ diyecektir,
Nazlanmayı özleyecek hep nazlayan olacaksın.
Eğer ki anneysen; masum bir öpücük hazineler değerinde olacaktır,
Sıcak bir gülüş, safça dokunuş seni pırlanta kadar mutlu edecektir.
Eğer ki anneysen; en sevdiğin ses “anne!”, en sevmediğin ise ağlama sesi olacaktır.
Eğer ki anneysen; kalbin en çok “yavrum” diyecektir,
Ona bir şey olmasın diye dua edecektir.
Anne olmanın keyfini sürmek dileğiyle…
