‘Düzenli uyku’ diye bir şey yoktur.
Çocuğun uyku düzenine uymaya çalışan anne/baba/bakıcı vardır..
✔ Çocuk şu saatte yatar şu saatte kalkar demek ve anneye bunu dayatmak eziyettir..
✔ İlle de çocuk şu saatte yatsın bu saatte kalksın diye düşünmekte çocuğa eziyettir..
– Çocuk yeni doğar; hafif veya fazla gazlı olur, bol tensel temas ve kucakta uyumak isteyebilir.
– Bir kaç ay geçer tam normal uyku öğrenecekken dönmeyi öğrenir, hareket etmekten dalamayabilir.
– Biraz daha geçer dişler çıkmaya başlar, geceler çok sık uyanmalarla geçebilir.
– Bir kaç sonra sıcaklar basar, ev sıcak olur elbette yine uykularda kalite düşer.
– Bir kaç ay geçer kalkmak emeklemek isteyebilir. Yatakta hareketlenmesi artar.
– İlk yaşı gelir geçer ve artık konuşmak sohbet etmek ve aktif yaşamdan uykuya geçmekte zorlanabilir. Zaman bitmesin, yaşam sona ermesin, ara verilmesin ister.. vs.vs..
✔ Her biri normal olan bu gelişim eşiklerinde çocukla olmak ve ona daima teselli verici olmak gerekir.
İstikrar beklemek, dakik ve hemen uyutacağını zannetmek kişinin enerjisini tüketir.
✔ Çocukla uykuya geçişte zamanı geniş tutmak en az 45 dakika veya 1 saat uykuya geçiş esnasına vakit ayırmak gerekir.
Bu güvenli bağlanma içinde temel bir adımdır…
———