Bir alışveriş merkezine söyleşiye gitmiştim İstanbul’da.
Sahneye çıkmak için bekliyorum, bir anons geldi:
“Bir kız çocuğu bulunmuştur.”
Yüreğim ağzıma geldi.
On dakika sonra aynı anons. On dakika sonra yine aynı anons.
“Acaba çocuk mu seslense ailesine, belki aile yabancıdır, başka dilde mi anons yapılsa” gibi önerilerle içeride oturup kalkıyorum.
Avm yöneticisinin sözlerini asla unutmayacağım:
“Şermin hanım, biz bunu çok sık yaşıyoruz, her gün birkaç çocuk bulunuyor. Ve biz hiçbir zaman “çocuk kaybolmuştur” diye anons yapmıyoruz, hep bulunmuştur diyoruz.
Çünkü aileler çocuklarının kaybolduğunun farkına bile varmıyor.
Çocuk şu an güvenlikte, emin ellerde yani, orada ona boyama yaptırıyor arkadaşlar, muhtemelen ailesi çocuğun güvenlikte olduğundan emin alışverişini tamamlıyordur.”
Üzülerek söylüyorum ki olayların bir de bu yüzü var.
Tamam dünya kötü, insanlar kötü, tamam cezalar caydırıcı değil, tamam bir sürü bir sürü dış etken ama bir de olayın bu yüzü var.
Şermin Yaşar
Oyuncu Anne