Evladı düşük not almasın diye oturup çocuğunun ödevini kendi elleriyle yapan, çocuğu bir kere ağlamasın diye istediği her şeyi eline verip kırmasına da sesini çıkarmayan, gündüz kuşağı programları aman kaçmasın diye çocuğunun eline telefon, tablet verip Youtube’da karşısına ne çıktığına bile bakmayan, çocuğundaki psikolojik sorunları görmezden gelip “Ay bunun amcası da böyleydi, aynı dedesine çekmiş” diyerek davranış bozukluklarını sempatik göstermeye çalışan, oğlu annesine, babasına bağrınca “Aman da aman sinirlenmiş mi benim paşa” diyen annelerin çocuğunun çoğunun kaderi böyle sonuçlanıyor.
Aman oğlum hukuk okuyor, bizimki de tıbbı kazandı demek güzeldir elbet.
Bırakın evladınız önce başarısız olmayı, önce insan olmayı öğrensin.
Çektiği kopyasına ses çıkardılar diye gencecik bir kadını öldürecek kadar hırsla yetişmesin.
Bir evlat yetiştirmek bazen bin evladın üzülmesine sebep.
Keşke doğurmak olsa göreviniz.
Ama bu ömürlük bir mesele.
Başkasının çocuğuna kulp bulduğumuz gibi kendi doğurduğumuza da baksak ya bir kere…
Çocuğumuza okul okumadan önce insan olmayı, merhameti sevgiyi saygıyı öğretsek…
Yasemin Sakallıoğlu
