Ey çocukluğunu yaşayamayan, çocukluk yurdunda garip kalan geçmişin fakir çocukları, bugünün sıkıntılı yetişkinleri…
Sizler hangi yükleri sırtlandınız?
Etrafımda anne babaların yüklerini acılarını taşıyan çocuklar var.
Annesinin üzüntüsünü sakinleştirmeye çalışan, söyleyemediklerini öfkeyle dışa vuran, anne babasının arasını düzeltmeye çalışan, babasının çaresizliğine çözümler arayan çocuk olamayıp yüklerin derdine düşen çocuklar.
Çocuklarınızın çocuk olmaları İçin sizlerin yetişkin olmaları çok çok önemli çoooook.
Bir çocuk ebeveynlerinden birinin yükünü, acısını yüklendiğinde, kendi yaşamını tecrübe etme fırsatını yaşayamaz.
Bu yüzden dostum kendi yükünü evladına yükleme , o daha çok küçük daha çok genç, tecrübesiz.
Kendi hayalinin, kendi sıkıntının, kendi öfkenin sorumluluğunu sen al.
Senin ömrün ayrı, yavrunun ömrü ayrı.
Sen kendini, kendin iyileştirmek için emek ver.
Dostlarınla daha çok konuş, daha çok oku, daha çok fikirler al, yarım bıraktığın hayallerini sen tamamlamaya çalış.
Çözemezsen yardım iste, destek al.
Kendini iyiye götürmek için bugününü sen farklılaştır.
Sen yetişkin olarak kendi ömrüne sorununa, sahip çık .
İşte o zaman yavrun sen de baş etme gücü görecek ve model alacak kökleriyle sana tutunabilecek, sana güvenebilecek.
Tabii ki yapabilirsin…
Kudret Eren Yavuz
