Şimdi de biraz örneklendireyim, daha anlaşılır olsun.
⇒ Yalan söyleme davranışı gözlemlenirse dürüst davrandığı zamanlar takdir edilmelidir.
⇒ Vurma eylemi gösteriyorsa o anlık olayı değil, başka bir zaman vurma eylemi yerine nasıl davranabiliriz diye drama çalışmaları yapılabilir.
⇒ Ödevler akşam geç saate kalıyorsa, erken yaptığı bir zamanda takdir edilmelidir. (Bu tip durumlarda “zaten görevi” denmemelidir. Sevgide her zaman akarsu gibi olunmalıdır.)
⇒ Bağırma eylemi gözlemlenirse doğru olan problem çözme yöntemi örnek olunarak gösterilmelidir. Olay anında bağıran çocuğa ‘bana bağırma’ derken kızarak bu eylemi sadece pekiştirmiş oluruz.
⇒ Yemek seçiciliği varsa o anda zorlama ile değil, başka bir zamanda manavcılık, marketçilik gibi oyunlar ile yemekler sevdirilebilir.
⇒ Uykuya direnme varsa, uyku saati değil gündüz vakti uykunun önemini anlatan hikayeler okunabilir, oyunlar oynanabilir.
vs.
♦ Problemleri çözme konusunda sadece bir halkayı anlattım. Elbette iyi örnek olmak, çocuğu anlamak, gelişim dönemlerini bilmek, destek olmak, empati kurmak her zaman yapmamız gerekenler.
♦ Ebeveynler olarak yanlış bir hareket gördüğümüz zaman yaşadığımız stres ile çocuğa anlık müdahalelerde bulunmak çoğunlukla şiddet ile sonuçlanır ve bu sebeple davranışlar kalıcı olmaya adaydır. Bu sebeple sakinliği her zaman korumak ve bir kere yanlışı gördük diye kalıcı olmayacağını bilmek, şiddetin her türünü hayatımızdan her daim çıkarmak gerekir.
♦ Önemli bir detay da şudur: Uzmana danışmak için illa problem olmasını beklememek gerekir. Bizler daha problem oluşmadan da danışılacak kişileriz.
