Akatlar’da Zeytinoğlu Caddesi’nde yürüyorum.
Önümde, bir büyükanne ve elinden tuttuğu iki buçuk yaşlarındaki kız torunu ilerliyor.
Büyükannenin acelesi olmalı; tamamen yürümeye odaklanmış, adımlarını ulaşmak istediği yere bir an önce varmak için atıyor.
Çocuk ise çevresindeki her şeyle ilgileniyor.
Gürültülü bir motosiklet geçti; çocuk durdu ve o gözden kayboluncaya arkasından baktı.
Biraz ileride çimenin üzerine uzanmış köpeği fark etti; kendi kendine bir şeyler söyledi, büyükanneye bakarak tekrar etti.
Büyükanne ise hiç oralı olmadan onu çekiştirip yürümeye devam etti.
Birkaç adım attı, bir karga gak gak diyerek ağaçtan uçtu ve başka bir ağaca kondu.
Çocuk kargaya baktı, ağaca baktı ve sonra büyükanneye dönüp bir şeyler söyledi.
Büyükanne çocuğun dünyasının farkında bile değildi; o yürümeye devam etmek istiyordu.
Büyükler bilen insanlar, küçükler ise öğrenen.
Çocukların dünyayı keşfetmesine ilgi duyan ve onlara bu fırsatı veren bir ortam, çocuklar için en sağlıklı gelişim ortamıdır.
Doğan Cüceloğlu
(Geliştiren Anne-Baba sayfa 17-18)
