İlk altı yıl gibi, ruhsal gelişimin “altın yılları” içinde çocuk, hatalarından dolayı sizin;
– Ona, “Özür dile çabuk”, demenizle,
– “Söz ver bana”, diye ısrar etmenizle,
– “Çok ayıp”, şeklinde onu azarlamanızla,
– Çocuğu, “Bunu senden beklemiyordum”, diyerek utandırmanızla, gelişmez.
Aksine geriler.
İlerideki yıllarda elinizde;
– Özür dilemesini beceremeyen,
– Söz vermenin anlamını idrak edemeyen,
– Ayıptan, günahtan pek anlamayan,
– Genelde, kendisinden beklenmeyen işler zuhur eden bir çocuk kalmış olma ihtimali oldukça yüksektir.
Çünkü o kavramlar, çocuğun tam da işine yarayacağı çağa kadar “yalama” olmuştur.
Durmadan patinaj yaparlar.
Dr. Yaşar Kuru
