Oğlumun öğretmeni ile konuşuyorduk.
Çocukların, düşen arkadaşlarını kaldırmadıklarından dert yandı öğretmenimiz.
Ali de böyle davranıyormuş.
Çok üzüldüm.
Oysa erdemli biri olması için onca emek vermiştim.
Aklıma düştü, uzun uzun düşündüm bu konuda.
Geçen gün bir danışanım, düşen oğlunu kaldırmamak için kendini zor tuttuğunu anlattı.
Cevabı bulduğumu anladım.
Çocuklar sözlerimizden çok işlerimizden öğrenirler.
Onlara bir yandan yardımlaşmanın önemini anlatırken öte yandan yere düştüklerinde izliyoruz.
Onlar da bizim gibi davranıyorlar.
Peki ne yapmalı?
Düşen çocukla teması koparmadan, onun ihtiyaç duyduğu kadar desteği ona sunarak fakat onun yerine her şeyi yapmadan destek olmalı.
Çocuk yetiştirmek ne kadar basit!
Çocuk yetiştirmek ne kadar zor!
Psikolog Cihan Züleyha Aydın Özdemir
