Çocuğun size yaptığı “aşı” şayet tutarsa, işiniz Allah’a kalmış denektir.
Çocuğunuz;
– Ona her istediğini aldığınızda,
– Onun her dediğini yaptığınızda,
– Ona sanal oyun için her izin verdiğinizde,
– Telefonunuzu kullanmasını her sağladığınızda,
– İzlemesi için televizyonu her açtığınızda,
– Her ödül verdiğinizde, sevildiğini asla hissetmez.
Ne mi olur?
Bu durum onda sizin, kendisi tarafından her zaman “kullanılmaya” hazır olduğunuzun hissini yerleştirir.
Oysa böyle durumlarda size her sarılması, sizi her öpmesi kocaman bir “yanıltma” aşısıdır.
Çocuk asıl;
Kendisinin her anlaşıldığında,
Kendisini her haklı bulduğunuzda,
Hislerine her eşlik edildiğinde, onu gerçekten sevdiğinizi iliklerine kadar hisseder.
Bu arada;
Çocuğun her haklı bulunuşu, her anlaşılması, isteklerinin yapılması anlamına zinhar gelmez.
———
