Anne baba olarak çocuklarımızın anavatanı olan çocukluk diyarında , onlara çocukluğu yaşayabilecekleri yaşam şartları oluşturmaktan önce biz sorumluyuz.
Çocuklar kendileri için ne daha iyi ne zararlı bilemeyebilir.
Çocuklar sadece ister ve biz ebeveynler sınırları düzenleyerek çocukluk yolunda yavrularımıza eşlik ederiz.
Bazen biz yetişkinlerden duydukları çocukların hoşuna gitmez ve biz yine de doğru inandığımız konularda net kararlı duruşlara yavrularımıza “hayır“ demeyi, sabır etmeyi kendi zevklerini yönetebilme öğretiriz.
Çocuğunun çocukluğuna sahip çık sevgili dostum.
Çocuğun çocukluğu yaşarsa yetişkin olur , çocukluk yaşanırsa olgunluk olur, çocukluk yaşanırsa coşku, yaşam enerjisi olur, çocukluk yaşanırsa öğrenme ve tecrübe olur.
Yavrun çocukluğunu yaşayamazsa, yaşamı yarım kalır, insani ilişkiler geliştiremez.
Haydi güzel dostum , bırak elinden telefonu , yavrunun yanına yaklaş , oturma odanızın halısına birlikte oturun ve “hadi birlikte eğlenceli bir şeyler yapalım” de sadece.
Sonra içinden ne gelirse oyun oyna , sohbet et birlikte gül mesela, misket, kızma birader, lego, arabacılık, evcilik ,köşe kapmaca , kağıt gemi yüzdürmece, kağıt uçak yarıştırmaca…
Yeter ki ilişki kur, yeter ki…
Kudret Eren Yavuz
