Çocuğunuza hizmetkar olmakla, onun işlerini siz yaptıkça yavrunuza iyilik etmiyorsunuz dostum.
Etrafta sorumluluk almayan ne çok çocuk ve hizmetkar ne de çok ebeveyn var.
Çocukların kendi yapabildiği şeyleri kendilerinin yapması, beceri ve beyin gelişimleri açısından çok kıymetlidir.
Bir çocuk ayakkabısını, kıyafetini 3 yaşından itibaren kendisi giyebilir, giydikçe çocuğun beyninde farklı bölgeler gelişmeye başlar.
Aslında çocuğun yerine yaptığınız her işte çocuğunuz geriliyor yaşamdan uzaklaşıyor.
Şimdi dostum, “ama ne yapayım yapmazsam ağlıyor” diyorsun içinden ve bil ki ağlayan çocuğa bir şey olmaz.
Siz sakince yanında durup cesaret verdikçe ,çocuğun ellerinin ayaklarının becerilerinin farkına varacak.
Yapman gereken sakince cesaretlendirmek , teşvik etmek ve sabır göstermek, gerilmeden…
Ve bu sabrı, zamanı ona vererek “iyi gidiyorsun, bak bir kolunu giydin bileeee ve şimdi sol ayak ooooo kendi başına giyebildin, iyi iş çıkardın, çabaladın bu hoşuma gitti” cümleleri ile çocuğunuz gün be gün beceriler ve sorumluluk duygusu geliştirecektir .
Haydi dostum sabırla yavrunun kanatlarının güçlenmesine daha ileriye uçabilecek beceriler kazanmasına izin ver.
Hemen şimdiden başlayabilirsin.