Dün gece bana hayallerini anlatıyor oğlum.
“Anne artık kendi paramı kazanmanın yolunu buldum. Hem de çooookkk para kazanacağım. Acı biber satacağım.”
Çocukça bir hayali çocuk ruhumla dinliyorum.
Çünkü bir yetişkin olarak acı biber satarak çok para kazanma hayali saçma geliyor.
“Neden acı biber?” diye soruyorum.
Devam ediyor oğlum:
“Çünkü anne acı biber yiyince insanların ağzı yanar tatlı yemek isterler ve ben tezgâhımda tatlı da satacağım. Tatlı yiyenler susayacak ve benden su da almak zorunda kalacaklar. Bak acı biber ile hem tatlı hem de su satmış olacağım.”
Kırk yıl düşünsem aklıma böyle bir şey gelmez. Çünkü çocuk değilim artık.
Onun kadar orijinal fikirler üretemiyorum. Ama onun bu fikrine hayran kaldım.
“Harika bir fikir!”
Çocuk tarafımla onunla sohbet etmeye devam ettim.
Birlikte tezgahını hayal ettik. Kazanacağı para ile Bugatti alacakmış.
Allah gönlüne göre versin. Ne diyelim. Olur mu olur. ?
Çocukların seviyelerine sadece onların göz hizalarına eğilerek inilmez ya da en iyi iletişim sadece bu şekilde kurulmaz.
Beden olarak eğilmek sadece etkili iletişimin başlangıcıdır.
Ruh olarak da inmelisiniz.
Onun gibi düşünüp olayları onun gibi değerlendirmeniz gerekir. En saçma bulduğunuz fikirlerini bile dinleyin.
Bazen size hayat dersleri çıkabiliyor oradan.
Aklınız onun gibi çalışmalı, elleriniz onun gibi tutmalı, gözleriniz onun gördüğü gibi görmelidir.
Zor değil.
Neticede sizde bir zamanlar çocuktunuz.
Hatırlayın kendi çocukluğunuzu.
İçinizdeki çocuğu uyandırın.
Siz değil içinizdeki çocuk oynasın onunla.
İçinizdeki çocuk dinlesin onu.
Ve içinizdeki çocuk baksın onun gösterdiği yere.
Siz çocukluğu biliyorsunuz ama onlar yetişkin olmayı bilmiyor.
Bazen çocukça fısıldıyor kulağıma bir şeyler.
Ve ben içimdeki çocukla dinliyorum onu.
Bir yetişkine göre saçma ama bir çocuğa göre komik bu söylenenlere dakikalarca gülüyoruz.
Onun gibi düşünerek en iyi iletişim yöntemini kurabilirsiniz.
İçinizdeki çocuğu hep uyanık tutun…
Dilek CESUR
Eğitimci – Yazar
