Çevrenizde, son zamanlarda çok yorulduğunu, çocuğunun yaramazlıklarını, zorluklarını anlatan bir anne varsa biliniz ki, çocuğundan şikâyet etmiyordur.
Aslında o anlattıklarını sizinle birlikte kendi vicdanına da anlatıyordur ve gösterdiği tahammülsüzlüklerin sebebini açıklıyordur kendiyle birlikte size.
Eğer anlatmaya başlarsa:
Amasız, fakatsız, eleştirmeden, yargılamadan, parmak sallamadan dinleyiniz…
Çünkü harından dibini tutmak üzeredir, altını kısmak gerekir…
Eğer onu sakinleştirmek yerine, ateşin altını eleştiri oklarıyla daha da canlandırırsanız, yüklendiği bütün negatif elektriği farkına varmadan çocuğuna iletecektir.
Siz de gölge etmekten başka ihsan eylememiş olacaksınız.
Yazık değil mi…
Şunu hiç unutmayın ki, dünya üzerinde hiç kimse bir çocuğu annesi kadar düşünemez ve sevemez…
Bazı zamanlardaki içini dökme hissiyatı da bu sevgisini zinhar eksiltmez.”
Funda Uçuk Er
Annelik En Güzel Delilik kitabından…
