Anneler babalar bir araya geliyor:
– Ay kız benim kızım hiç yemiyor
– Öylemiiii? Benimki de hiç yemez
– Benimki kahvaltı yapmıyor
– Ay valla benimki öğlen bile yemiyor
– Kız hiç sorma benimki bıraksan açlıktan ölecek….
– Benim oğlan hiç uyumaz
– Benimki de öyle gece 12 de hala ayakta
– O bişey mi benimki gece 02’yi görüyor
– Oooo biz 04’den aşağı uyumayız
– Biz varya 24 saat uyumuyoruz…
– Bizim çocuk kardeşine hiç rahatlık vermiyor
– Bizimkide öyle, kafasına kafasına bastırıyor
– O bişey mi ben yanlarında olmasam bizimki boğazlıyor resmen
– Valla bizimki kardeşini yiyecek diri diri neredeyse…
–Bu tür konuşmalara şahit oluyor musunuz sizde?
Çoğunlukla da anneler bir araya gelince sanki en kötü kendi çocukları olduğuna inandırmak istercesine abartıyor da abartıyorlar.
– Ne oluyor pekala, ne geçiyor ellerine bunları ifade etmekle?
Hayır gerçekten çocukta benzer davranışlar olsa bile bu özel bir konudur, ortaya dökmenin kime ne faydası var.
Gerçekten problem yaşayan ebeveyn bunu bir uzmanla paylaşmalı, uzmandan destek almalıdır..
–Çocuğu aşağılamaktan öte gitmeyen bu tür diyaloglar anne-babanın kendisine de zarar vermektedir..
