Anne babaların en sinsi düşmanı da KIYASLAMAKTIR..
– Çocukları büyürken onları olduğu hali ile kabul etmek yerine komşu çocukları, arkadaşlarının çocukları, akraba çocukları veya kendi çocuklukları ile kıyaslarlar..
– “Bizim zamanımızda…” diye başlarlar….
“Falancanın çocuğunu gördün mü?” diye devam ederler….
Bu çocukta aynı zamanda yetersizlik hissi oluşturur.
✔ Halbuki çocuk bir şeylerle karşılaştırılacaksa o da kendisi ve kendi gelişim dönemleri ile karşılaştırılabilir.
Ve problem anında hemen çocuğa değil çevresel şartlara bakmak gerekir..
Altında yatan nedeni bulmadan kuru kuruya çocuğa yüklenmek çözüm değil kaostur..
