Annelerin ne hakkı ödenir nede bizim için harcadıkları zamanın ve emeğin karşılığı.
İşte anneler ve çocukların ilişkileri üzerine düşündürücü ve duygusal bir yazı.
2 yaşınızdayken size yürümeyi öğretti.
Size seslendiğinde odadan kaçarak teşekkür ettiniz.
3 yasınızdayken size özenle yemekler hazırladı.
Tabağınızı masanın altına dökerek teşekkür ettiniz.
4 yaşınızdayken elinize rengârenk kalemler tutuşturdu.
Evin bütün duvarlarına resim yaparak teşekkür ettiniz.
5 yaşınızdayken sizi cici kıyafetlerle süsledi.
Gördüğünüz ilk çamur birikintisine atlayarak teşekkür ettiniz.
6 yaşınızdayken okula kadar sizinle yürüdü.
Sokaklarda ´Gitmiycemmm´ diye ağlayarak teşekkür ettiniz.
[adace-ad id=”303049″]
7 yaşınızdayken size bir top hediye etti.
Komşunun camını kırarak teşekkür ettiniz.
9 yaşınızdayken size dualar öğretti, siz her seferinde unutarak teşekkür ettiniz.
11 yaşınızdayken sizi arkadaşınızla sinemaya götürdü ´Sen bizimle oturma´ diyerek teşekkür ettiniz.
12 yaşınızdayken zararlı TV programlarını seyretmenizi istemedi. O evde değilken hepsini izleyerek teşekkür ettiniz.
19 yaşınızdayken okul masraflarınızı karşıladı, sizi arabayla kampüse götürdü ve eşyalarınızı taşıdı.
Arkadaşlarınız alay etmesin diye kampus kapısında vedalaşarak teşekkür ettiniz.
21 yaşınızdayken iş hayati ve kariyerinizle ilgili size fikir vermek istedi.
´Ben senin gibi olmayacağım´ diyerek teşekkür ettiniz.
22 yaşınızdayken kep giyme töreninizde size gururla sarıldı.
Avrupa seyahati için para isteyerek teşekkür ettiniz.
25 yaşınızdayken düğün masraflarınızı karşıladı, sizin için hem mutlu oldu hem çok duygulandı.
Siz dünyanın bir ucuna taşınarak teşekkür ettiniz.
30 yaşınızdayken bebek bakimi hakkında size akil vermek istedi.
´Artik bu ilkel yöntemleri bırak´ diyerek teşekkür ettiniz.
[adace-ad id=”303049″]
40 yaşınızdayken sizi arayıp bir akrabanızın doğum gününü hatırlattı.
´Anne işim başımdan aşkın´ diyerek teşekkür ettiniz.
50 yaşınızdayken o çok hastalandı, hafta sonunda onu görmeye gittiğinizde mutlu oldu.
Ona yaşlıların çocuk gibi nazlı olduğunu söyleyerek teşekkür ettiniz.
DERKEN BİR GÜN….. O ÖLDÜ.
O GÜNE KADAR ONUN İÇİN YAPMADIĞINIZ NE VARSA, O ANDA KALBİNİZE BİR YILDIRIM GİBİ DÜŞTÜ….
VE BİR HİKAYE:
Evin telefonu sabaha karşı üç buçukta çaldı. Uyku sersemi adam telefonu açtı.
Telefondaki ses annesine aitti.
Telaşlandı, korktu başlarına bir şey mi gelmişti?
Annesi ´Nasılsın oğlum iyi misin?´ diye sordu.
Oğlu şaşkın bir ifadeyle ´iyiyim anne hayırdır bir şey mi oldu siz iyi
misiniz?´ dedi.
Annesi ´biz iyiyiz bir şeyimiz yok sadece sesini duymak istedim´ dedi.
Oğlu da ´anne bunun için mi aradın saat sabahın üç buçuğu yarında
konuşabilirdik´ deyince annesi de ´rahatsız mı ettim oğlum?´ dedi.
Oğlu ´evet anne rahatsız ettin´ diyince annesi
´30 sene önce sen de beni bu saate rahatsız etmiştin, doğum günün kutlu olsun´
EĞER HALA SİZİNLEYSE, ŞİMDİ ONU HER ZAMANKİNDEN DAHA ÇOK SEVİN….
ANNELERİN HEP HATIRLANMASI DİLEĞİYLE..
