Anne babalar arzu ediyorlar ki, çocukları eğitimde, yaşamda başarılı olsunlar, ayakları üzerinde durabilecek kazanımları olsun.
Ama bir insanı kendi ayakları üzerinde tutan şey, o insanın kişilik sahibi olmasıdır, onurudur.
Nice insanlar var ki birçok varlığı olduğu halde, çevresi tarafından değerli bulunmaz.
Çünkü insana değer katan şey onun sahip oldukları değil, insan gibi olmasıdır.
Bir yetişkin için, çocuğa saygın davranmak ona bir lütuf değil, zaten hakkı olan şeyi sunmaktır.
Bu arada insanın bir çelişkisinden bahsetmek gerekir ki, bu da onun için bir başka dramdır:
Çocukluk yıllarında kendisine değer verilmemiş bir kişi büyüyüp anne baba olduğunda ancak kendine verildiği kadar değeri çocuğuna verebilir.
Pedagog Adem Güneş
