Beş yaşından itibaren özellikle babası tarafından;
Her istediği alınan,
Her dediği yapılan,
Annesinden istedikleri anne tarafından yapılmadığında, “Babam alır ki. Babam yapar ki” diyen ve bunda başarılı olan,
Babasının hiçbir isteğini reddetmediği çocuk, okul döneminden itibaren kendi ayakları üzerinde durmayı beceremez.
Evliliğinde ise, yolunda gitmeyen birçok konunun sebebi olarak eşini görür.
Onu suçlamak için her an her mazereti üretebilir.
Çocukluğunda;
Okulda, sokakta bir akranı, arkadaşı onu incitse, onunla alay etmiş olsa kendini savunması şöyle dursun, kederinden sabaha kadar kendini perişan edebilir.
Payına düşene razı olma,
Zorluklara direnebilme,
İradesini geliştirebilme gibi konularda, genellikle ciddi boyutta “yetersizlik” yaşar.
