Sevgili anne dostum,
kendinle ilgilen, sakinleştir kendini…
Dinlendir, enerjini bitirenlere tüketme tüm gücünü.
Çözemediğin değiştiremeyeceğin insanlara verme güzel ömrünü…
Sen kendinle ve tomurcuğunla ilgilen.
Ve gereğinden fazla yorma bedenini, evin biraz kirli olabilir, çekmecelerin karışık, buzdolabı bekleyebilir ya da misafirlerin daha az çeşitle doyabilir.
Kimsenin senden yavrularından daha önemli olduğunu sanma, gözünde büyütme şu başkalarını ve sana madalyalar takmalarını da bekleme.
Sen dön kendine, diğerlerini de saçma fikirlerini de bırak usulca.
Sadece dinlendir, kendini…
Evinden sağlıklı fidanların büyümesi, sana yaslanabilmeleri için iyi bak kendine .
Sen sağlıklısın ve yavruların da sağlıklı, bak aynaya.
Gülümse ve yavrularımın yanındayım de kendine.
Ve dostum, sen gergin, öfkeli asabiyetle yaşadıkça, kendini aynı yorucu işlerle tükettikçe, hep aynı yorgunluğa gömüldükçe, çocukların çocukluğu bırakıp seni memnun etme derdine düşecek (ki bu çocuğunun çocukluğunu yok edecek).
Hadi şimdi pencereyi aç, derin bir nefes çek içine ve suya dokun, ellerine, yüzüne ruhuna ve kendine iyi gelen bir şey yap.
Dünden farklı, kendin için yapmadığın bir şey.
Güzel giyin, misss gibi bir koku sür, tara saçlarını.
Ve bir meyveyi tadını çıkararak ye sevdiğin şarkıyı mırıldan.
Bak hayat devam ediyor ve yavruların sağlıkla sana bakıyor.
Bak sakinleşmeye başladın bile…
İçinde küçük bir iyilik hissettiğini fark ediyorsan yaz bana yine.
Kudret Eren Yavuz