Derin nefes al önce.Gün yeni başlıyor.Uyumadın belki bütün gece.Bebeğini emzirdin ya da hastaydı nöbet tuttun başında.
Yapılacak bir sürü iş seni bekliyor.Kahvaltı hazırlanacak,etrafın karışıklığı toplanıp düzenlenecek.Çalışıyorsan işe gitmek zorundasın bebeğini birilerine emanet ederek…
Bütün gün yorulacaksın,zorlu bir sürü işi tamamlayacaksın bebeğini özleyerek…
Yok eğer çalışmıyorsan tüm gün dört duvarın içindesin, sen de yorulacaksın hem de çok..Belki bütün gün kimseyle sohbet etmeden ,ev işleriyle ve çocuğunla meşgul olacaksın.
Hiçbir maddi kazancın olmayacak ve üstelikte insanlar senin hiçbir iş yapmadığını düşünecekler…
Hangi durumda olursan ol,sen bir annesin. Fedakarlığıyla,uykusuzluğuyla,sevgisiyle,yorgunluğuyla bir sevgi varlığı…Sensin bu. Belki dünyada hiç kimseye göstermediğin vericiliğini çocuğuna karşılıksız veren güzel bir insan,güzel bir kadınsın.
Kıymetlisin,değerlisin.Dünyanın en zor işini gerçekleştirdin bir canlı doğurdun…Taşıdın 9 ay,doğum sancısı çektin,emzirdin,uyumadın,kilo aldın,hormonların değişti..
Belki bebeğini bırakmak istemeden ağlaya ağlaya işe gittin ya da işten ayrılıp yavruna kendin baktın,büyüttün para kazanmamayı göze alarak.
Ne durumda olursan ol hepsi zordu, hepsi güzeldi, hepsi anlamlıydı…Kendi kadınlık gücünün,annelik gücünün farkında ol..Elinde pırlanta değerinde bir canlı büyütüyorsun,senin verdiğin şekille biçimlenen bir evlat.
Onu kendi ayakları üzerinde duran,insanları ve hayatı seven,değerleri olan ve bunları koruyan birisi olarak yetiştirmelisin. Ailesine bağlı olmalı ama asla bağımlı olmamalı…
Her şey senin elinde ve senin farkındalığında.
Sen bir annesin,hayat senin ellerinde güzelleşiyor.Anne olmadan önceki kadın değilsin artık,değiştin.Sorumlulukları olan,yavrusunu sevip koruyan,artık yaşamayı daha çok seven bir insan oldun…
Unutma ;hamileliğinde göğsünü gere gere ,gururla çocuğunu taşıdın ,muhteşem bir iş başardın ve doğurdun ve en güzel şekliyle büyüteceksin…Çünkü anneyiz biz,dünyanın en saygı duyulması gereken işini yapıyoruz…
Sevil Çevirgen
