Öğretmen bir öğrencisine hakkaniyet çerçevesinde değer verince, tüm öğrenciler kendilerini değerli hissederler.
Aşağıdaki öyküyü yazan öğretmen sevgi ve saygı ile andığı Cahit Güngör öğretmeninden söz ediyor. İsteği üzerine öyküdeki öğrencinin adını “Ali” olarak değiştirerek sizlerle paylaşıyorum.
***
Cahit Güngör adını söylerken bile hala bir tebessüm olur yüzümde.
İnsanları olduğu gibi kabul etmeyi, insani insan olduğu için sevmeyi, saygı duymayı öğretti ilk önce. Sınıfımızda bir arkadaşımız vardı Ali.
Okumayı yıllarca öğrenemedi.
“Beş yaşında konuşmaya başladı,” demişti Cahit Öğretmen; “O yüzden okumayı daha sonra öğrenecek.”
Çok mantıklı gelmişti. Hiç sorgulamadık. Ali’yi çok seviyorduk.
Konuşurken kekelerdi; o yüzden söz almak istemezdi pek.
Sonra bir gün parmak kaldırdı.
Cahit Öğretmen bir anda, “Durun bakın, Ali parmak kaldırdı , bence şu an dünya durdu,” dedi.
Bütün parmaklar indi, sadece Ali’nin parmağı havada kaldı. Ali anlatmayı bitirene kadar nefesler tutuldu.
Sonra Ali ne zaman parmak kaldırsa bir anda bütün parmaklar iner, Cahit Öğretmen “Ali konuşur, dünya durur,” derdi.
Yıllar geçti biz ortaokula başladık; Cahit Öğretmen yoktu artık.
Bir gün derste Ali el kaldırdı, bir anda bütün parmaklar indi; sonra öğretmen, “Ne oldu?”, dedi.
İşte o gün o da bizden bir şey öğrendi: “Ali konuşursa Dünya Durur.”
Cahit Öğretmen 60 yaşlarında hayat dolu biriydi, başarılı olmamız için çok çalışırdı. Ama en çok iyi bir insan olmamız için.
Bu hayatta başıma gelen ilk güzel şey. Öğretmenliği o kadar sevdirdi ki öğretmen olmaya daha o zaman karar verdim.
Özel Eğitim Öğretmeniyim ve benim çocuklarım konuşmak istediklerinde “Dünya Duruyor.”
***
Bana yazan özel eğitim öğretmenine mektubu için teşekkür ediyorum. İlginç bir tesadüftür ki, benim lise hayatımda da bir Cahit Öğretmen yer aldı ve psikoloji alanında bilim insanı olmama yol açtı; tüm hayatım değişti.
İnsanları olduğu gibi kabul etmeyi, insani insan olduğu için sevmeyi, saygı duymayı öğreten tüm öğretmenlerimizi sevgi ve saygı ile selamlıyorum.
Doğan Cüceloğlu
