Ailesiyle bağı olmayanın çevresiyle bağının güçlü olması marifet değildir.
Birçok anne baba, okul çağı çocuklarının çevresinin genişliğiyle ve çok sosyal olmalarıyla övünür.
Arkadaşlarının çokluğu ve onların içinde aranan biri olması çocuğu adına birçok ebeveyni mutlu eder.
Ancak gelişim sürecine bakıldığında, çocuğun arkadaşlarından daha kuvvetli bir bağın ailesi ile olup olmadığı önemlidir…
Örneğin, bir erkek çocuk, arkadaşıyla yakın olduğu kadar babasıyla yakın değilse aidiyet sürecinde bir problem var demektir.
Veya bir kız çocuğu okul arkadaşlarıyla dertleştiği kadar annesiyle dertleşmiyorsa, çocuğun “aidiyet” gelişim sürecinin sağlıklı olduğu düşünülemez.
Ailesi ile kopmuş fakat arkadaşları ile güçlü bağlanmış çocuk, potansiyel problem çocuktur.Zira sağlıklı kişilik gelişim sürecinde, çocuğun en güçlü bağı önce ailesiyle olmalıdır.
Pedagog Adem Güneş
