Değişen dünyanın, değişen kurallarına ayak uydurmak, içimize sindirmek hiçte kolay olmuyor.
Birileri bir şeyler yapıyor,adına; moda,popüler kültür diyor kitleleri peşlerinden sürüklüyor.
Gerçi sürüklüyorlar dediğime bakmayın siz, kendi isteğiyle bir şeylerin peşine takılan kişi sürüklenmiş mi olur ?
Olmaz tabi
Özellikle lise ve üniversite gençleri arasında -tabiri caizse- delinin biri kuyuya bir taş atıyor, o taşı kırk akıllı çıkaramıyor.
Birde bakmışsınız gençler arasında bir akım başlamış!
Herkesin de dile doladığı bir şarkı var; canım böyle istiyor, ben özgürüm!
Bir şey diyebilmek ne mümkün !
Aileler desen; baba işinde gücünde, anne de evin işinde misafir peşinde!
Bir nesil, birilerinin zihniyetine esir olmuş durumda ama, fark edip harekete geçen, çocuğunu gerçek manada koruyan kollayan kaç aile var muamma ?
Bu yazımda sıkıntılardan birine değineceğim ama, konuyu burada bırakmayacağım !
Şunu çok iyi biliyorum; ihmal edilen evlat, her türlü kötülüğün kucağına çok rahat düşer.
Her şey farkındalık oluşturmak adına..
[adace-ad id=”300003″]
Küçükken sadece erkeklerin küfür ettiğini sanıyordum.
İlçede yaşıyor olduğumuzdan mıdır nedir hiç bir kız arkadaşımında küfürlü, argolu konuştuğunu duymamıştım.
Ta ki üniversiteye başlayana kadar.
Bir cümlenin içinde hiç mi insana hitap eden bir kelime bulunmaz arkadaş ?
Özellikle genç bir kızın yüzü hiç mi kızarmaz, utanmaz!
Bir erkek, ağzından çıkan o küfürden dolayı hiç mi içi yanmaz, kendini ayıplamaz?
‘Erkek adam gerektiğinde küfür eder’ diye kim kulağınıza fısıldadıysa dinlemeyin onu!
Bu kadar alçaltıcı bir hareketin hiç bir cinsiyetle alakası olamaz!
Kadının zarafetini, naifliğini, hanım efendiliğini anlatırken tüm bunları şimdi nereye koyacağız ?
‘Erkek korur kollar, güven verir, sahip çıkar’ gibi tüm mertlik, adamlık vasıflarını verdiğimiz erkekleri, böyle bir davranıştan sonra nereye koyacağız ?
Bir başkasının annesine, kız kardeşine, karısını dil uzatan biri iflah olur mu hiç ?
Öyle insanlar var ki sevgilim dediği kıza/erkeğe bile küfürlü argolu konuşuyor ama bu durumdan ikisi de hoşnut!
(Bu nasıl bir anlaşma yöntemi hala aklım ermiyor!)
İyi de onlar hoşnut ve razı diye bu sorun sorun olmaktan çıkar mı ?
Toplumsal ahlak dediğimiz kavram, herkesi her yerde bağlar, bağlamak zorunda!
Zaten hep “aman canım bunda ne var ki?” diye diye var olan her şeyi bitirip tüketmedik mi!
Toplum olarak topyekün bu tarz davranışlara karşı net bir tavır sergilemeliyiz.
Çoğu evlat, evde de anne babasına karşı konuşmalarında ufak ufak sinyali veriyor aslında.
[adace-ad id=”300003″]
Gülüp geçmeniz, üzerinde durmamanız, uyarmamanız bu davranışın çocuğunuzda yerleşmesine sebep olacaktır.
Hemen müdahale edilmezse çocuğunuz bu davranışı ya terk edemeyecek ya da sizin olmadığınız ortamlarda böylesi konuşmalar sergileyecektir.
Anne-baba olmak kolay değil, eminim.
Sahip çıkmak gerekiyor evlada, başkaları sahip çıkmadan önce !
Blogger Kübra Kartal
