Söz konusu ettiğimiz Tülin Fırat Güler öğretmen ile ilgili anısını bir öğrenci velisinden dinliyoruz.
Şöyle ki;
“Sabahları, andımız okunmazdan çok önce bahçeye çıkar.
Öğrencileri arasında dolaşırdı.
Andımızdan önce sıraya dizilen öğrencilerinin en öndekinden başlayarak:
Kiminin omzuna bir anne şefkatiyle hafifçe dokunur gülümseyerek gözlerine bakardı.
Kiminin yanağını eliyle okşar, kimine de okul yakasının ne kadar güzel olduğunu söylerdi.
Hem ders esnasında, hem de dışarıda onlara asla yüksek sesle değil; “fısıltı şeklinde” konuşurdu. Sırada öğrencilerine kısacık ve atlı tatlı bir şeyler söyler, hoşlarına gidecek laf atardı. Tebessüm eden çehresiyle erkek öğrencilerinin saçlarının güzelliğinden…
Kızların da saç örgülerini, saç tarama şeklini, tokalarını beğendiğinden bahsederdi.
Kızlara güzelliklerinden, erkeklere yakışıklı olduklarından söz ederdi.
Andımız başlayana kadar hiç mübalağasız, sıradaki onun sınıfına ait tüm öğrencilerini, sıranın en başından en sonuna kadar bu şekilde selamlardı.
Eliyle temas etmediği, hoş sözlerle taltif etmediği tek öğrencisini bırakmazdı.
Hocam bu tavrı bir güne bir yıla ait değildi ki…
Yıllarca, emekli olana kadar her andımız okunuşundan önce yaptığı “görevdi” adeta…
Birine bu işi vazife olarak verseniz, mutlaka bir gün aksatırdı ama, Tülin hocamız öğrencilerine bu şekilde davranmayı asla ihmal etmezdi.
Öğrencilerinin ruh hallerini ise hiç sormayın hocam…
Bakışlarındaki, gözlerindeki mutluluğu sözle tarif etmek imkansızdı.
Kendisini o denli seviniyorlar, ondan öylesine mutlu oluyorlardı ki çocuklar…Adeta kanatlanıp uçacak gibi oluyorlardı…
Telaşsız…
Sakin sakin yürüyen…
Sürekli tebessüm eden biriydi hocamız…
Bir gün olsun;
Aceleci tavırlarına,
Koşuşturan haline,
Moralinin bozuk oluşuna,
Ekşi suratına, çatık kaşına tanık olmadım.
Hatta bazen veliler arasında hocamızın dedikodusunu yapardık:
“Hiç mi derdi yok bu hocanın…
Bir insan saraylarda yaşasa, saatlerce, günlerce, yıllarca bu denli gamsız kedersiz görünmeyi beceremez…” derdik.
Çok değerli öğretmenim;
Sizi bilmem ama, Tülin Fırat Güler hocamızın bu anısı beni oldukça etkilemişti.
Bu satırları yazarken bile bir çok yerinde duygulandım.”
Dr. Yaşar Kuru‘nun “Pedagojik Öğretmenlik” adlı kitabından.
Eğitici ve Bilgilendirici diğer paylaşımlarımızdan haberdar olmak için facebook sayfamızı beğenmeyi unutmayın…
Ailede Mutluluk ve Çocuk Eğitimi