Çocuklarınıza hem disiplinli hem de duyarlı davranabilirsiniz.
Örnegin;
Ödevini yapmamak için ağlıyor.
“Ağlasan da çatlasan da bu ödevi yapacaksın.” şeklinde yaklaşmak duyarsız disiplindir.
“Ağlıyorsun, üzgün olduğunu ve ödevini yaparken zorlandığını biliyorum.” diyerek önce sakinleşmesi için sohbet etmek, kendini daha iyi hissedeceği şeyleri onunla yapmak ardından “Artık daha iyi hissettiğine göre ödevini yapmanı rica ediyorum. Zorlandığında yanında olacağım, endişe etme.” demek duyarlı disiplindir.
Bu yöntem hem çocuğunuzla ilişkinizi sağlam ve sıkı tutar hem de sorumluluklarını yerine getirmeyi öğretmiş olursunuz.
Ayrıca duyarsızlıkla disipline edilen çocuklar yoğun değersizlik hissine kapılırlar.
Aileleriyle ilişkileri onlar için duygusal olarak güvenilmez olur ve maalesef ergenlikle beraber aileden kopuş başlar.
Duyarlılıkla disiplin, anne baba olarak daha sabırlı olmamızı ve çocuğun davranışları kadar duygularına da değer vermemizi gerektirir.
Elbette zahmetli bir yoldur ama uzun vadede çocuğunuz için yaptığınız en değerli şeye dönüşür.
Çünkü o; sizin için değerine inanır ve güvenir.
Bu duygularla yetişen çocuk’ta hem aile hem toplum için müthiş kıymetli bir birey olur.
Sema Deniz